گونه نارنج به عنوان پایه گونه های دیگر مرکبات کاربرد دارد. نارنج از گونه های قدیمی بوده و در ایران درخت 150 ساله آن در کازرون وجود دارد. گیاهی مقاوم به پوسیدگی طوقه و خاک سنگین ولی به بیماری ویروسی تریستزا حساسیت دارد. از سال 1973 مصرف این گونه به عنوان پایه در آمریکا منسوخ شده است ولی در یاران هم چنان رایج است. اوایل آذر ماه زمان آبگیری نارنج است و در این ایام پوست میوه هنوز زرد نشده است. نارنج دارای ارقام مختلفی است که اغلب آنها از گیاهان زینتی محسوب می شوند. از بین آنها می توان نارنج شیرین، عطری و رقم خوشه ای را نام برد.
رقمی زینتی است که حداقل دارای چهار شکل مختلف است. درختی کوچک با قدرت رشد رویشی اندک و سرعت پایین رشد است. این رقم حاصل جهش شاخهای نارنج بوده و شاخه هایی بی تیغ و میان گره های بسیار کوتاه آن باعث شده تا برگ ها به صورت متراکم روی شاخه ها حاضر بوده و فرم زینتی به گیاه بدهند. برگها خیلی کوچک به رنگ سبز تیره و اغلب نوک نیزه ای شکلی دارند. میوه ها کوچک و خوشه ای به شکل پخت تا گرد با پوستی کم و بیش زبر به رنگ نارنجی روشن تا تیره بوده و از نظر تعداد بذر از بی بذر تا پر بذر در نوسان هستند.